"Çiçekler Büyür.." ve mazi hatırlanır..

Orta okuldaydım, 2 ya da 3. sınıf olmalı. Öğretmenin her bir öğrenciye alın okuyun diye mecbur bıraktığı kitaplar var ya hah bana da "Çiçekler Büyür- Emine Işınsu " demişti. O zaman "en oyun" çağımızdayız tabi, kitap okumak "ne saçma hıh" durumlarındayız :) Neyse tabiki bu bir ödevdi, dersti, nottu yani mecburduk, sıkıla sıkıla okuyacaktık. Korsan kitap yoktu o zamanlar öyle, kitapçıların adresi zor, gıcır gıcır semt kırtasiyesinden alıyordun bir haftalık harçlığını bastırarak.

Ben bu kitabı okudum. Sevdim, hem kitabı hem "okuma"yı. Severek, sürüklenerek,öğrenerek, hissederek okuduğum, "benim ilk romanım" diyebileceğim bir kitap oldu. Özetini verdim, iyi bir not aldığımı sanıyorum. Sonra aklımda kalan o kitabı bir daha bulamayışımdı. Gözüm gibi bakıyordum, grili mavili kapaklıydı ki daha sonraki basımlarda değişmiş. Seneler önce taşındığımız eski evimizin içinde çok aradım ama bulamadım. Birine mi verdim, okulda mı unuttum, çöpe mi gitti yanlışlıkla, yoksa hala benle de farkında mı değilim bilmiyorum. Bildiğim şey bu kitap ortaokullu, saçı örgülü, yeni yetme bir kızı gözümde canlandırır hep.

Konusu ise; "1976'lardan bu yana, Bulgaristan'da yaşayan milletdaşlarımıza, Bulgar Hükümetleri'nin uyguladığı, insanlık utancı politikalar ve kanlı baskılar. İlay, bir küçük kadın, bunlara nasıl karşı koyabilir? ... Gerçi tabancasında tek kurşun kalmıştır ama, silahı kendisine çevirmek, İlay'ın karakterine çok ters bir tutumdur. Oysa, bedenler, beyinler ve sevdalar, bu toprağa gübre olabilir, iş ki çiçekler, her yıl yeniden büyüyebilsin... "

Hem aşk hem siyasi konulu bir romandı. Ama anlatımı oldukça yalın. Aşk kısmını daha iyi anladım o çocukluk kafamla tabiki bide unutamadığım maruz kalınan baskılar ve ona direnen aşık büyük bir yürek.

Tavsiye edilir... ;)