Haftasonu mesaideydik.
Şu havalara çok pis uyuzum ha.
Mis gibi elbisemin üzerine hırka giymek zorunda kalıyorum.
Kendimi eski zaman mürebbiyeleri gibi hissediyorum o halde.
Serdar Ortaç şarkılarında hayatın anlamını bulacağım hiç aklıma gelmezdi ama...
Ciddenn "Bu zamanda Tabiata Güvenip İşe Başlanmaz!"
Bu arada duydum ki beni özlüyormuşunuz ben yokken :)
Çok direndim bu twitter trendine.
Bu kadar intenerte bağlı kalmak istemiyordum. Bi blog, bi facebook yeter diyordum.
Ama yenildim valla.
Yani demem o ki tivıtır da cik cik cikliyorum.
Tivitime banmak isterseniz buyrun burdan followlayabilirsiniz :)
Kendinize cici bakın, öpüşşş :*