YA SONRA?

Başka bir filme gitmeyi planlamıştık aslında ama gittiğimiz sinemada olmayınca seans olarak da en yakın bu film olunca giriverdik kızarkadaşımla. Kız kıza aşk filmi de izlenirmiş, hatta filmin, hatta erkek arkadaşın dedikodusu bile yapılırmış çıkınca, öyle zevk aldık ki, ben pek belli etmesem de kız arkadaşım bayıldı bu filme ve evet ağladı :)

Ben alışkanlığımdan heralde gözyaşlarıma hakim oldum yada o kadar etkilenmedim bilmiyorum. Ama tatmin olarak çıktık filmden bu bir gerçek.

Neyse gelelim filme..

Filmin "Aşk Tesafüdleri Sever" filminden neredeyse hemen sonra vizyona girmiş olması ne talihsizlik!Zira bu kadar etkileyici bir filmin sonrasında görücüye çıkarsanız ne kadar güzel de olsanız da "o an için bile çok güzel" olamayacak, “ eh bu da güzeldi” olacaksınız olsa olsa.

Evet Aşk Tesadüfleri Sever’den sonra bir daha aşk filmi filan beğenmeyeceğimi düşünürdüm. Önyargı işte! Hatta fragmanını izler izlemez aman pıfff, özenti önyargısına kapılmıştım. Ama izleyince gerçekten keyif aldığımın ve az da olsa etkilendiğimin altını çizmek isterim. Bi kere Özcan Deniz on beş yıl önce tanıdığımız Özcan değil, zor bir iş başarmış, film yapmak herkesin harcı değil, hem senaryo yazmak, hem oynamak hem yönetmek hiç değil ilk filminde takdir ettim . Filmin alt yapısı, kurgusu iyiydi, konu basit olmasına karşın, seyirciyi bi an bile sıkmayan,keyiflendiren, güldüren, hüzünlendiren, yeri geldiğinde coşkuyu veren kısaca duygu yoğunluğu yaşatan amacına uygun bir film olmuş. Ama acımasızca eleştirilebilir de bu film. Senaryosundan, televizyon dizisi tadında "zengin adam fakire üstünlük sağlar gibi olur ama nihayetinde hep aşk kazanır" manifestosuna aşina olduğumuzdan klişe diyip vurabiliriz abalıya. Ama öyle güzel ayrıntılar var ki, konuyu "7 yıllık bir evliliğin artık heyecanlandırmadığı ama alışkanlık, bağlılık, özlemek gibi duygularla aşkın hiç bitmeyeceği ve her zaman kalp sesinin galip geleceği" iç rahatlamasıyla sınırlandırmak haksızlık olur.

Filmde sevdiğim ayrıntılara gelirsek spoiler olurmu bilemicem; hayvan sevgisinin ve down sendromlu çocukla iletişimin hayat realitesine sosyal mesaj tadında selam çakması, bir erkeğin müzik, futbol gibi sosyal aktiviteleri arttıkça kadınından uzaklaşması ve kocasından ayrıldıktan sonra orta yaşlı modern, ekonomik özgürlüğü elinde, kariyer sahibi bir kadının yeniden anne babasının evinde yaşamaya başlaması, aşkın belli bir zaman sonra kolayca dillendirilememesi, ama kendisine yazılan bir şarkının kadını duygu bakımından darmadağın etmesi,   erkeğin babasıyla kürtçe konuştuğunda farklı kültürlerde iki bireyin yapmış olduğu evliliğin ne denli yüce olduğu düşüncesi beni etkiledi. Ayrıntı boldu bu filmde kısacası. Ve kesinlikle belirtmeliyim ki komedi filmlerine gülmediğim kadar güldüm. Espriler çok yerli ve dozundaydı.

Beklentilerimin üzerindeydi bu film kısacası ben sevdim ve birçoğumuzun seveceğini umuyorum ;)