Zayıflama Anlayışım..

Bütün kadınların  ortak belki de yegane ortak, istikrarlı sorunudur; kilo.

Alması oldukça kolay, vermesiyse illet, nefret, zor, can sıkıcı bişeydir...Bizler yemeyi seven hatunlarız. Bide kio vericem, zayıflicam niyetine rejim mejim hesabı sevdiğimiz yiyecekleri yiyememek mutsuz, keyifsiz, huzursuz eder. Eee çikolata bile yasak, nasıl mutlu olcaz şu yalan dünyada, olcak şeymi bu :)

Bende hayatım boyunca balık etli sınıfında bir hatun oldum. Zaman zaman kıyafetlerim bollaşacak kadar kilo verdim, zaman zaman da aynı kıyafetler darlaşacak kadar aldım. Hangisinin sinir bozucu olduğu malum. Zayıf olmak hepimizin hayali. Tabii zayıflık anlayışımız her zaman aynı olmayabiliyor. Zira ben çiroz diye tabir edilen bir deri bir kemik veya sıfır beden manifestosuna kapılmış hatunları belki zarif, belki narin, belki çıtır görür ama pek hoş ve albenili bulmam. Benim anlayışımda hatun kadın anatomisinin hakkını verecek. Aşırısına kaçmayacak balık et, yuvarlak hatlar, kaba tabirle ele avuca gelecek kıvrımlar bir kadının olmazsa olmazı olmalı. 45-50 kilo civarı hatunlar alınmasın, belki de ben, bende dahil, geriye kalan kadınların içini rahatlatmaya çalışıyorum. Diyorum ya herkesin zevki, rengi aynı değil.

Ama ben işte bunu sevmiyorum..Dünya kadar parası, yakışıklı bir kocası, çocukları, ünü var. Bu kadar zayıf olma bir hastalıkmı yoksa tercihmi, eğer tercihse sebebi bunca artının yanında ne olabilirki pek geçerli göremicem.

Zayıf olmak süper. Ama ideal bir kiloda hem sağlıklı hem hoş görünümlü, aynen şu hatunlar gibi tamamdır bence..Ee efsane Marlyn Monroe bile 40 bedense, en seksi en güzel bulunan ünlülerde böyle etine dolgunsa gerçekten kendimizi sıfır beden diye ziyan etmemize hiç gerek yok.. En azından ben etmiyorum :)